ارتباط تظاهرات دهانی دیابت با مدت ابتلا به بیماری و نحوه کنترل قند خون

مقدمه: دیابت دارای اثرات متعددی بر روی بافت های دهان است.تظاهرات دهانی به ویژه بیماری های پریودنتال و عفونت های قارچی و باکتریایی عودکننده در بیمارانی که قند خون آنها کنترل نشده باشد،با شدت بیشتری بروز می کنند. هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط تظاهرات دهانی در مراجعین به مرکز دیابت کرمان با مدت ابتلا و نحوه کنترل قند خون بود.روش ها: جامعه مورد مطالعه116 بیمار دیابتی درمانگاه دیابت بیمارستان شهید باهنر کرمان بودند.این افراداز نظر وضعیت دندان ها، بافت پریودنشیوم، خشکی، سوزش دهان و تغییرات مخاطی مورد ارزیابی قرار گرفتند.همچنین اطلاعات مورد نیازدر رابطه با تاریخچه دیابت و نحوه کنترل قند خون ثبت گردید. نتایج با استفاده از برنامه spss و آزمون مجذور کای وt-test مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: شایعترین تظاهرات دهانی در جامعه مورد مطالعه شامل ژنژیویت (3/96%)،پریودنتیت (2/90%) وخشکی دهان (24/67%) بودند.ارتباط معنی داری بین مدت ابتلا به دیابت و بیماری های پریودنتال (012/0=p) و سوزش دهان (002/0=p) وجود داشت. در این مطالعه بین کنترل قند خون و بیماری های پریودنتال رابطه معنی داری وجود نداشت، ولی این بیماری ها در افرادی که قند خونشان کنترل شده بود، بامیزان کمتری مشاهده گردید.نتیجه گیری :نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که بیماری های پریودنتال و خشکی دهان از عوارض شایع دیابت می باشند. بنابراین دندانپزشکان باید برای کنترل وحفظ وضعیت سلامت دهانی در مبتلایان به دیابت ،عملکرد غده بزاقی و وضعیت پریودنتال رابه طور دقیق ارزیابی کنند .